I ZNOWU ...

No siema! wiem że te rozdziały sa nijakie, długo na nie czekacie i wgl, dlatego wole zawiesić, eeh znowu, bloga. komci mało, czasu mało, weny brak. znaczy jest ale na coś innego. pisze tym razem troche o moim zyciu. ostatnio sie wiele wydarzyło i po prostu wena do pisania tego bloga mi uciekła. przepraszam was jeszcze raz ... może wróce szybko może nie, zobaczymy. trzymajcie się! ;*

ROZDZIAŁ 6 cz 1 "WSZYSTKO DO GÓRY NOGAMI"

No siemka siemka :D przepraszam za tak długą nieobecnośc ale się balowało i się ma xd chora znowu jee!! xd ale to nie moja wina ... xd a więc zapraszam! :D i sorka że taki krótki :/ ;*

Logan watching you ...

-Logan, brachu, wszystko ok?- podszedł do mnie Carlos i przytulił.

-nie ... nie jest ok ...- pokiwałem głową po czym usiadłem na krześle.

-pff ofiary losu- prychneła Amelia.

-eahm mogłabyś się już na dobre ewakuować z naszego domu?- spytał latynos patrząc na nią.

-nie- wywaliła jęzor po czym na dół zszedł Josh.

-dopuki Josh się nie wyprowadzi, ona nie przestanie tu przychodzić- odparł zdruzgotany Kendall gdy Amelia wzieła mu świeżo nalazy sok i zaczeła z niego pić- są dwie opcje: albo instalujemy drzwi na hasło albo wyrzucamy Josha-

-ej!- oburzył się wyżej wymieniony.

-nie ej tylko taka prawda- rozłożył ręce blondyn- jakieś inne pomysły?-

-bo poskarże się Pati!- zaczął nam grozić Josh.

-mi nie trzeba skarżenia, po prostu im wszystkim przywale- zaczeła podciągać rękawki Amelia.

-o matko boska- wywrócił oczami latynos.

-ej ludzie widzieliście Syl ... wie- przystał w drzwiach James, kiedy zobaczył co tu się wyprawia.

-nie zwracaj na nich uwagi- machnął ręką latynos.

-wygląda jakby za chwile się mieli wyzabijać- odparł, podchodząc do nas.

-akurat mają to w planach- odparł Carlos- szukasz Sylwii?-

-no ...przez chwile straciłem ją z oczu i myślałem że będzie tutaj-

-a gdzie byliście?- spytała nagle Angel, zjawiając się koło nas.

-ty raczej idz uspokajać swoją siostre i kochasia- wskazał na nich Carlos.

-byliśmy w zoo ale nagle gdzieś ją wywiało- wzruszył ramionami.

-czemu w zoo?- krzykneła Angel, kiedy próbowała odciągnąć Amelie od Kendalla.

-Sylwia chciała to poszliśmy- wytłumaczył nam.

-po co do zoo?- podniósł brew latynos.

-ałaaa!- usłyszeliśmy nagle krzyk Kendalla.

-ej! Bez bicia mi tu!- krzyknął Carlos.

-to oni!- jęknął blondas.

-super, teraz dwie osoby nam zagineły ...- westchnął James.

-nie ...- szepnąłem.

-co nie, Logan?- spytał Carlos.

-ja wiem gdzie jest Vai ... to nie było trudne- odparłem patrząc na nich.

-to wiesz i nic nie mówisz?- spytała mnie Angel.

-sami pomyślcie! Do swoich ... do kogo mogła iść?- aż wstałem.

-do rodziców?- podniósł brew James.

-nie! Do mafii!- krzyknąłem kiedy nastała kamienna cisza.

- ... z kim my się zadajemy- usłyszałem szept Josha.

-problem w tym że nie wiem gdzie znajduje się siedziba- westchnałem i usiadłem na miejscu.

-mam pomysł- odpała Angel- wezme Josha i Amelie i pomęczymy troche Harolda żeby dał nam jakąkolwiek wskazówke-

-świetnie- wskazał na nich Carlos- ja z Jamesem możemy iść do zoo poszukać Sylwii-

-ja zostane z Loganem- odparł Kendall klepiąc mnie po ramieniu na co uśmiechnąłem się i poczułem w nim wsparcie.

-nie klep go! Zarazisz się jego przemądrzałością!- krzykneła nagle Amelia.

-idzcie już, dobra?- jęknął blondyn na co Angel szybko popchała ich do wyjścia.

-to my idziemy po Sylwie- odparł James po czym z Carlosem wyszli z domu. Oparłem się o siedzenie po czym westchnąłem głęboko.

- Logan- przykucnął przy mnie blondas- będzie dobrze- kiwnął głową.

-chciałbym być tego pewien ...-

Sylwietta watchng you ...

Wędrowałam sobie po zoo zagubiona. Już od godziny nie widziałam się z Jamesem, może dlatego że robiłam wszystko by go zgubić. Miałam jeden plan w głowie ale zrobiłam to też dlatego by zostać chwile sama z moimi myślami. To wszystko co się działo zaczeło mnie przytłaczać. Vai niby okradła bank, póżniej nie, potem uciekła ... Jezu! Czemu to wszystko nam się przydarza! Usiadłam na ławce i wpatrywałam się w jeden wybieg na małe zwierzaczki.

-Sylwiaa!- usłyszałam nagle krzyk i zaczełam się rozglądać. Zobaczyłam w oddali Carlosa i James, którzy mnie szukali. Bez chwili zastanowienia schowałam się za koszem, jednak że ktoś zaczął prowadzić ten kosz, musiałam podążać za nim.

-eeh gdzie ona jest- zaczął drapać się po głowie grzywacz.

-może już wyszła?- spytał Carlos.

-zadzwonie do niej- odparł James a ja spanikowana szybko wyciągnełam komórke z kieszeni i zaczełam ustawiać na wyciszony.

- nie mogłeś do niej wcześniej zadzwonić?- podniósł brew latynos.

-dzwoniłem! Ale nie odbiera- wzruszył rękami i zaczął dzwonić. W ostatniej chwili udało mi się wyciszyć. Odetchnełam z ulgą, jednak śmietnik znów zaczął jechać i zostałam bez kryjówki. Migiem wtopiła się w jakąś chińską wycieczke i, kiedy chłopcy znikneli mi z oczu, wyłoniłam się i usiadłam na ławce. Zerknełam znów na klatke ... co do ... ?!

James watching you ...

-nie mam już siły stary, poddaje się- jęknąłem, opierając się o latynosa.

-jest już póżno, może wróciła do domu?- spytał.

-no mam nadzieje bo jak nie to ją udusze- odparłem już troche zdenewowany. Sylwia przez cały dzień tak jakby mnie unikała. Nie rozumiem już jej ... czy wszystkim po kolej tu odbiło? Eeeh ...- dobra, pójde do ich domu i zobaczymy czy ona tam jest- pożegnałem się z Carlitem po czym podołałem do jej domu. Po drodze udało mi się zrzucić troche złośći by przypadkiem nie narobić awantury. Stanąłem przed drzwiami wejściowymi po czym wziąłem głęboki wdech i zapukałem. Po dłuższej chwili otworzyła mi troche zagubiona czerwona. Już miałem coś powiedzieć lecz ona szybko mnie zatrzymała.

-nic nie mów i chodz- wciągneła mnie do środka i zamkneła drzwi. Podniosłem brew i zacząłem się rozglądać. Wszystko wyglądało normalnie ...

-coś się stało?- spytałem podejżliwie rozglądając się dookoła.

-niic się nie stało, a co się miało stać?- odparła z niewinnym uśmieszkiem patrząc od czasu do czasu na zamknięte drzwi, prowadzące przez stary pokój Gwen do pokoju Vai.

-Vai wróciła?- spytałem po chwili.

-co? Nie ... nie ma jej- spuściła szybko głowe.

- to co tam jest?- wskazalem na drzwi.

- ... może kawy?- zmieniła szybko temat a ja podniosłem brew- co ...?-

-ty coś ukrywasz- wskazałem na nią.

- nie nic Misiek. Eahm kawe masz tam a szklanki są w szafce- wskazała na nie po czym czmychneła do pokoju gdzie były zamknięte drzwi. Nie wytrzymałem, wszedłem do pokoju by zobaczyć co się dzieje.

-Sylwia! O co cho ... aaaa!- krzyknąłem kiedy zobaczyłem dziewczyne z małym zwierzęciem w ręku- jezu lampart!- złapałem się za głowe-co ty Sylwia! Ale ... yyh ... bo ... jak?!- zacząłem panikować kiedy zobaczyłem u niej małego lamparta śnieżnego! To już wiadomo co ona robiła w tym zoo ...- jego mać!-

-uspokoj się do cholery!- krzykneła.

-jak mam się uspokoić, gdy trzymasz na rękach drapieżce z zoo!- złapałem się za głowe- z zoo! Będziemy mieli przechlapane, Sylwia!-

-daj mi wytłumaczyć!- wstała z kociakiem na rękach.

-że niby co? Reszta zwierzaków ci nie wystarczała?- rozłożyłem ręce.

-oni chcieli Vegasa dać do cyrku!- krzykneła.

-jak to ... chwile ... kogo?- podniosłem brew.

-no ... Vegasa- popatrzyła na małą zwierzyne i pogłaskała go po lebku.

-ooo nie nie nie, jak już dałaś imie to jest bardzo żle- zacząłem się cofać- masz go odnieśc do zoo, już!-

-ale go oddadzą do cyrku!-

- za chwile to my będziemy jednym wielkim cyrkiem bo dzieją się tutaj takie rzeczy co świat nie widział!-

-chciałam go uchronić! Czy to takie złe?-

-tak?! Będą go szukać teraz i do tego trafisz za kratki!- krzyknąłem na co ona troche się zlękła ale nie dawała za wygraną.

-nie obchodzi mnie to! Nie oddam go w ręce tej babki!- krzykneła.

-oddawaj go!- wzruszyłem ramionami po czym podszedłem do niej by wziąć małego, jednak ten zaczął na mnie warczeć- osz ty ...- szepnąłem szybko idąc do tyłu.

-zostanie tu- odparła z wielką powagą.

-Sylwia to drapieżnik!-

-zostaje tu i koniec- postawiła na swoim po czym usiadła na kanapie. Złapałem się za głowe i oparłem o ściane ... matko boska co się tu porobiło ...