ROZDZIAŁ 15 " WE NEED A ROZWIĄZANIE'

~~Tak wiem wiem. Jak mogła miesiąc nic nie publikować?! :O No cóż ... wakacje i wyjazdy ... szukanie nowego mieszkania w Krakowie ... Studia ... takie tam ... a tak wgl to jak tam w szkole? :D 
~~Dobra nie będe taka wredna xd Moi kochani Goldiers czas na rozdział! <3
~~ 4 komciesss

Logan watching you ...

‘Kim jest Violette?’ Te słowa brzmiały w mojej głowie jeszcze setki razy po tym jak zostały wypowiedziane. W pierwszej chwili nawet nie załapałem o co mogło jej chodzić. Myślałem że się przesłyszałem bo to pytanie wydało mi się wręcz idiotyczne, jednak chwile póżniej ogarneła mnie panika.

-Vai spokojnie- uspokajałem ją- nic ci nie zrobie- odparłem, chwytając ją za ręke gdy ta dalej wlepiała we mnie swoje ślepia. Jej wzrok był podejrzanie zagubiony a jeszcze bardziej jej zachowanie.  Moje podejrzenia może nie byłoby takie duże gdyby nie to że ...

- Kim ty jesteś? Czego chcesz ode mnie?- w sumie nie wie kim jestem. Zwątpiłem. Po kilku chwilach wyszedłem z pokoju by  troche ochłonąć. Nie zdążyłem nawet nabrać powietrza w płucach, gdy reszta szybko wstała z miejsc i podbiegła do mnie.

-I jak? I jak?- pytali wszyscy naraz, podchodząc do mnie zaciekawieni. Nie wiedziałem co powiedzieć, jak dobrać słowa tak by nie zaczeli się śmiać gdy pierwszy raz usłyszą diagnoze Fioletowej.

-No mówże Logan!- krzykneła nagle czerwona, wyrywając mnie z zamyślenia.

-Ej ludzie spokojnie!- jak zwykle próbował ich uspokoić Kendall- dajcie mu ochłonąć i pozbierać myśli- i o dziwo udało mu się- ... no mówże wreszcie!- no prawie ...

-No więc ...- zacząłem gdy nagle poczułem się osaczony jak baran przez stado wilków- Violette straciła pamięć- wydusiłem gdy reszta zaczeła powoli przeżuwać to co powiedziałem.

- ... że co?- spytali chórem.  Sekunde później znalazłem się znów u Violette ... z całą ferajną lampiącą się na nią jak na milion dolarów. Jakoś nikt nie chcial mi uwierzyć że Violette mogła stracić pamięć. Ona zaś siedziała i patrzyła na nas jak na idiotów którzy nigdy nie widzieli dziewczyny w szpitalu.

-Eahm ... moge w czymś pomóc?- spytała po chwili Vai gdy my, po tych słowach, coraz bardziej zaczynaliśmy wierzyć że coś jest z nią nie tak.

-Posłuchaj Violette ...- zaczął powoli James- ile widzisz palców?- spytał, pokazując trzy palce-

-No trzy- podniosła brew zdezorientowana.

-Straciła pamięć, nie umiejętność liczenia- westchnąłem.

-Chciałem sprawdzić- odparł brunet.

-Ja zaczne- wtrącil się Kendall -Violette- rozpoczął swą rozmowe Ser Schmidt- czy pamiętasz kogokolwiek z nas?- spytał gdy dziewczyna zaczeła się po nas rozglądać. My oczywiście musieliśmy się niemiłosiernie wyszczerzyć, tak żeby przy okazji ją przestraszyc.

-Nie- pokiwała przecząco głową gdy westchneliśmy.

-A mnie Violette?- spytała Sylwia wychylając się z tłumu- jestem twoją kuzynką- uśmiechneła się pogodnie gdy Vai podniosła brew.

-Od kiedy?- spytała gdy wszyscy znów westchneliśmy.

-Od zawsze- odparła załamana czerwona- ludzie straciliśmy ją ...-

-A wy wszyscy co tu robicie?- do Sali nagle weszła pani pielęgniarka i widząc nas całą pielgrzymką trochu się zdziwila- mówiłam o jednej osobie a nie o całym tlumie!- krzykneła- wynocha mi stąd! Panna Goldie musi odpocząć!- wskazala nam drzwi przez co nie mieliśmy jednak wielkiego wyboru więc bez wielkich protestów opuściliśmy pomieszczenie. Gdy wychodziłem jednak spojrzałem przez ułamek sekundy na Niebieską. Widziałem to jej wielkie nieporozumienie i zbłąkanie w oczach. Wtedy zrozumiałem że jednak nie udaje ...

- Jakaś niewyżyta ta babka- szepnął James.

-I kto to mówi- mrukneła czerwona gdy brunet spojrzał na nią z pod byka lecz przemilczał to stwierdzenie.

-A właśnie, co tam na komisariacie?- zmienił szybko temat Kendall- podobno Vegas odwalił kawał dobrej roboty.

-Pff też tak potrafie- warknął James, zakładając ręke na ręke.

-Ta- wtrąciła się Pati- ty umiesz wywąchać kiedy Sylwia tego chce- zaśmiała się.

-Chociaż nie zawsze ci się to udaje- dodała swoje 3 grosze Angel. Brunet się tylko wykrzywił i wrócił do swojej pozycji.

-No cóż, Vegas dostał wynagrodzenie od policji- zaczeła czerwona gdy James cos pomruczał pod nosem- tak wiem kochanie, na pewno podzieli się z tobą chrupkami- kiwneła głową gdy brunet podniosł brew- zapewnili mnie że będe mogła go trzymać w domu bez problemu, jednak musze najpierw wykupić papiery od jego prawowitych właścicieli. Ale dali mi 5.000 zaliczki za znalezienie Federica-

-Nie śmię się wtrącać kochanie- zaczął James gdy Sylwia wywróciła oczami- ale zostaje ci jeszcze 495.000 do spłacenia-

-Dobra, chcesz dostać po mordzie czy nie?- warkneła wkurzona czerwona gdy my wpatrywaliśmy się w nią ze zdziwieniem.

-Uh ... Violette zaraża- szepnął Carlos.

-Apropo- uspokoił nas Kendall- skoro Violette nic nie pamięta ... to znaczy że nie wie tez kto jest jej chłopakiem ... a tak w ogóle- popatrzył na mnie- to nawet nie wie że ma chłopaka-

-Eeh do czego zmierzasz Schmidt?- westchnąłem gdy już pożałowałem pytania.

-Pamiętacie chyba jaka Panna Goldie była wcześniej nie? Do kogo najpierw zarywała- wskazał na siebie po czym na Jamesa a na końcu na mnie- wskazałbym jeszcze kogoś ale jego akurat nie ma- sprostował.

-Więc?- po co ja zadaje te pytania?

-No więc płęta jest taka żebyśmy jej nie mówili kto jest jej chłopakiem ... niech sama wybierze- odparł gdy ta myśl wydała mi się w pierwszej chwili słuszna ... a w drugiej chwili obawiałem się że strace swoją miłość.

-Sprawiedliwie- kiwnął głową James.

-Chwila!- wtrącil się Carlos- może się przecież domyśleć który to jej chłopak no bo trójka z nas jest zajęta!- i w tym momencie czar planu prysł. Rozległo się głośne ‘ooooh’ i po ptokach.

-Spróbujmy jakoś nie pokazywać tego przy niej- próbował jakoś odratować plan blondyn- poza tym jak będziemy zajęci odzyskiwaniem jej pamięci to na pewno nie będzie patrzyła kto z kim jest-

-No przecież!- krzyknela nagle Sylwia, straszac przy tym Jamesa.

-Najlepiej wykop mi grób!- oburzył się i fochnął jak małe dziecko.

-Sam sobie wykop. Albo niech ci Vegas pomoże- zgasiła go czerwona- może Harold nam pomoże?-

-Dobry pomysł Sylwia!- klasnąłem w ręce- Josh, Amelia, wy i tak nic nie robicie, pójdziecie do niego?-

-Już widze jak tam pójdą- pokiwała głowa Angel- Kendall chodz ze mną, będziemy ich asekurować-

-Eeh ciesz się że nie masz bliżniaczki- westchneła  Amelia, zwracając się do bruneta.

-Ale mam siostre- odparł gdy Pati zdziwiona popatrzyla na niego. Ci zaś szybko czmychneli do Harolda.

-A wlaśnie- wtrąciłem się- kiedy wypiszą Vai ze szpitala, ktoś będzie się musiał nią opiekować-

-Ja nie moge- załamała się czerwona- mam szkołe, prace i Vegasa na glowie-

-Pff ważniejszy Vegas od Vai, oczywiście- prychnął James gdy Sylwia wkoncu kopneła go w noge.

-Uuuh coraz ostrzejsza nam się robi Sylwia- szepnął Carlos, widząc jak brunet zwija się z bólu.

-Jeśli to nie problem to ja moge się nią zająć- uspokajałem ich gdy James aż zajęczał.

-I będziemy ją musieli znosić codzień?- jęknął brunet.

-Ty możesz się przeprowadzić do Sylwii żeby nie siedziała sama- wskazałem na czerwoną.

- ... to już nie wiem co gorsze-

-A chcesz jeszcze stać na nogach?- spytała ze spokojem czerwona.

-Panie Henderson!- zawołała mnie nagle pielęgniarka. ‘Chwała ci Panie’ pomyślałem ‘Zbawienie z nieba’. Szybkim krokiem opuściłem moją patologie i podszedłem do niej- za kilka dni będzie mogła wyjść- odparła mi z uśmiechem- siniaki będą się powoli goiły, tak jak i zadrapania-

-A pamięć?- spytałem z nadzieją.

-No cóż ... na nią trzeba czasu- kiwneła głową gdy westchnąłem spuszczając wzrok- a i wdało się zakarzenie przez tatuaż, ale stan jest stabilny ponieważ podaliśmy kroplówke i odkaziliśmy rane-

-Uh to świetnie- uśmiechnąłem się gdy nagle ... coś mi tu nie grało ...- TATUAŻ?!-