RODZIAł XII cz. II „PIERWSZY DZIEń SZKOłY”

Kochani moi, kochani ! :D przypominam o stronce gdzie jest klasa Vai :) --> http://mojatotalnaporazka.blogspot.com/p/iiif-klasa-violette.html

Mineła już godzina fizyki. Zadzwonił dzwonek. Nasz psorek wyszedł by odkleić sobie, wreszcie, kartke od ręki. Po tej ciężkiej lekcji musiałam wstać i rozciągnąć się.

-hej- podeszła do mnie Victoria.

-hej- uśmiechnełam się do niej.

-słuchaj, powiem ci to tak żebyś zrozumiała: mòj były chłopak, ktòrego nadal kocham, jest z twoją siorką, więc od tej pory znalazłaś sobie pierwszego wroga w klasie- popatrzyła na mnie grożnie i odeszła.  Troche nie wiedziałam co miałam robić.

-nie martw się, byłam z nią w klasie przez 2 lata i była okropnie nieznośna. Aż się ciesze że biedny Dennis się od niej uwolnił- powiedziała to Nӧelle, podchodząc do mnie.

-Dennis?!- popatrzyłam na nią zdziwiona – to jest jego była?- złapałam się za głowe – ładnie ...-

-hehe nie martw się. Apropos Violette nie?- uśmiechneła się.

-tak. Nӧelle?- przekręciłam głowe w prawo.

-wreszcie ktoś zapamiętał dobrze moje imie- uśmiechneła się.-a ty Dakota nie?-

-oczywiście- odparła Dakota.

-mieszkamy razem- oznajmiłam.

-o musi być fajnie-

-i jest, przygarneły mnie- zaśmiała się Dakota.

-eahm- w tym momencie coś odwròciło uwage Nӧelle- a tamten co tam robi?- i wskazała na okno. Odwròciłam się by zobaczyć co się stało i ... może lepiej by było gdybym tego nie zrobiła -.-

- o mòj Boże ...- wykrztusiłam- to Noah-

-może przyszedł do swojego brata- pròbowała coś przekombinować Dakota. W tej chwili Noah podniòsł tabliczke, na ktòrej było napisane drukowanymi literami „I’M SORRY VIOLETTE BUT I <3 U”.

-ehm nie wiem czy swojego brata darzy aż taką sympatią- odparła Nӧelle.  szybko rozglądnełam się po sali i podbiegłam do okna i szybko je otworzyłam.

-co ty tu robisz?!- wrzasnełam do niego.

-chce cię przeprosić za wszystko. Nie moge przestać myśleć o tobie- odparł Noah.

-ja o tobie też bo co chwile cię gdzieś widze- powiedziałam wkurzona.

-o brachol!- podszedł do nas Leroy – a ty jeszcze o niej? Tss przestań!-

-o widze że masz mojego brata w klasie ... nie będzie ci lekko-

-eeeh wspòłczuje ci że masz takiego brata ...- odparłam.

-aa tam ...- machnął ręką Noah.

-ja mòwiłam do Leroya-

-ranisz mnie- powiedział zdziwiony ciemnoskòry

-a ja ci zazdroszcze takiej dziewczyny. Też chciałbym taką mieć ...- rozmarzył się Leroy.

-hę?- popatrzyłam  na niego dziwnie- dobra: Leroy sio, Noah ... też sio- zaczełam powoli zamykać okno.

-nie czekaj!- uparty Noah przytrzymywał okno – błagam! Wybacz mi!-

-tego co zrobiłeś nie da się od tak wybaczyć-

-więc jednak mam szanse?-

-nie- powiedziałam to zimno i zamknełam okno. On, jednak, nadal stukał i rysował serduszka na szybie. Dla mnie tylko się ośmieszał.

-dziewczyno, co ty robisz?- podeszła do mnie Naomi.

-to co dawno powinnam zrobić ... po prostu nie zwracać na niego uwagi ...- odparłam smutna.

-robi ci wioche, rockòwno- podeszła do mnie Victoria.

-ej odczep się, co nie? Dziewczyna przeżywa załamanie sercowe- Nӧelle podeszła do mnie i przytuliła mnie –nie martw się, wszystko będzie dobrze.-

-będzie- kiwnełam głową – a wiesz dlaczego?- pewnym krokiem podeszłam do okna, chwyciłam żaluzje i spuściłam je na dòł –voila!-

-taa i teraz siedzimy w ciemnicy- powiedział, żaląc się Hugh.

-ja się już przyzwyczaiłam do awarii prądu ... zwłaszcza dlatego że mieszkam koło TFN- nie zdążyłam skończyć zdania, a Victoria rzuciła we mnie kredą. Dobrze że jestem zwinna ... – co znowu?!- krzyknełam do niej.

-TFN ... mieszkasz jeszcze koło TFN?! To jeszcze jeden plus by cię nienawidzić!- krzykneła i zaczeła iść w moim kierunku, ale Cam i Eicz, na szczęście, chycili ją.

-fajnie że ktoś mnie tu lubi- uśmiechnełam się niepewnie. Wtedy wszedł nasz nauczyciel od geografii, pan Ściana.

- o ludzie jaka tu ciemnota!- podszedł do nas- prosze podnieść te rolety! – krzyknął i zaczął je podnosić.

-nie nie nie!- pròbowałam go powstrzymać lecz kiedy zauważyłam że nic się już nie da zrobić zasłoniłam sobie oczy rękami.

-o! Widzicie? Wpuścimy przynajmniej troche słoneczka ... eahm Violette, a ty co? Boisz się słońca?- ja, powoli, zsuwałam ręce po policzkach. Noah gdzieś zniknął!

-oh ... nie ... bo po prostu ... a nieważne- machnełam ręką i usiadłam koło Dakoty. Wtedy też weszli do klasy Berry i Eithan.

-aaa to dlatego się ze mną nie przywitali- pokiwałam głową.

-siadajcie- powiedział psor zamykając klase.  cały czas wpatrywałam się w okno.

-dobrz- zaczął psor siadając przy biurku – witam was wszystkich. Jestem profesor Ściana i będe was uczył geografii-

-hurra- wykrzyknął Cam.

- o nie- odpowiedział psor- miałem nadzieje że wzieli cię na prawnika ... może byś nie wygrał ale byś zagadał ich na śmierć ...o! albo w Parlamencie byś się przydał !-

-tam są ci co dużo gadają i mało robią- wtrącił się Berry.

-akurat dla niego- zaśmiał się Eithan.

-o! Mamy dla niego następną ksywke! Parla-Ment!- wykrzyknął uradowany Eicz.

-wow- uśmiechneła się Dakota- faktycznie ciekawa klasa-

-dobra, koniec tego dobrego- chciał jeszcze coś powiedzieć ale rozproszyło go moje rozproszenie, ponieważ cały czas patrzyłam  na to co było za oknem- Violette ... Violette!- zaczął mnie wołać psor ale ja nie reagowałam bo byłam zamyślona ... myślałam o tym co się stało przed chwilą, o tym chamie ktòrego spotkałam ...

-uhm widze że jej status jest offline- psor wziął gąbke i ... poczulam coś miękkiego na twarzy i po chwili stałam się cała biała.

-khy khy phy- zaczełam się otrzepywać.

-fajnie że wròciłaś wśròd żywych-powiedział ironicznie.-mòwiłaś że się boisz słońca a teraz cały czas się na nie gapisz-

-nie mòwiłam tego- powiedziałam zdziwiona – zamyśliłam się.

-uhm ciekawe o kim- odwròcił się do mnie Cam.

-Talk-Man bo ci nasypie talku do gaci- popatrzyłam  na niego grożnie.

-zje cie- potwierdziła Dakota. Wtedy znowu odwròciłam się do okna i ... znowu jest! -.-

-szlag mnie trafi za chwile!- powiedziałam wkurzona do Dakoty

-co? Oooo ...- zauważyła intruza za oknem.

-to się nazywa miłosć- powiedział Eicz kiwając głową.

-ja mu dam miłosć- bez chwili zastanowienia wziełam pierwszą rzecz ktòrą miałam pod ręką i rzuciłam nią w szybe. Okazało się że wziełam cyrkiel Dakoty i nim ... wybiłam szybe O___o rozległ się huk. W klasie zapanowała cisza ... Nauczyciel popatrzył  na mnie i pokiwał głową.

-eeh ... nawet pierwszego dnia nie możesz sobie odpuścić?!- odparł załamany.

-do dyrektora?!-zapytałam wstając.

-i to na jednej nodze- pokazał mi drzwi. Odwròciłam się jeszcze do okna, a raczej do przestrzeni gdzie pare sekund temu widniało jeszcze okno, popatrzyłam  zła na kukającego chłopaka i wyszłam. Kurna, pierwszy dzień i już minusowe punkty ... znowu ... a wszystko przez niego ... byłam już blisko pokoju dyrektora. Zapukałam.

-o! A jednak pani się zdecydowała! Prosze bardzo!- wykrzyknął dyro. Ja, ze zdziwioną twarzą, weszłam. Dyro siedział odwròcony tyłem na swoim odjazdowym krześle, i patrzyl  w okno. –nareszcie pani zrozumiała że ja jestem ten właściwy. To co, jaką pozycj ...- odwròcił się i aż podskoczył na krześle- Violette Goldie!-

-eahm ... to co ja wreszcie zrozumiałam?!- zapytałam  podnosząc brew.

-cokolwiek zrobiłaś, zostanie ci odpuszczone. Tylko, błagam, nie mòw nikomu!- błagał mnie dyro.

-właśnie wybiłam wam okno- powiedziałam z uśmiechem.

-co?!- jeszcze bardziej podskoczył na krześle aż wreszcie wstał- już pierwszego dnia?! Nie mogłaś sobie pierwszego dnia odpuścić?!-

-mhh ... to samo mòwił pan Ściana. Zmòwiliście się czy co?-

-ja ci dam zmowa! Ja ci dam!- zaczął coś grzebać na biurku- dostajesz minusowe punkty! Całe setki!-

-po pierwsze mamy na start 200 punktòw a ja nie moge mieć więcej niż 200 bo nie istnieje takie coś jak -50 z zachowania- pokiwałam głową – a poza tym ... o ktòrą panią panu chodziło?! Może o panią Dar z chemii? Co?-

-pani Dar?! Żartujesz chyba sobie! Ona dziwnie się ubiera! I te wszystkie kwiaty ... niech sobie je choduje w ogròdku a nie na bluzkach- po tych słowach znowu pokiwałam głową z uśmiechem- i znowu masz na mnie haka ... dobra, ale znowu będą prace w ogròdku- pokazał na mnie palcem.

-oki doki- uśmiechnełam się i nagle ...- yh! On tu jest!- wskazałam na okno. Dyro szybko się obròcił ale nikogo tam  nie zastał – on tam był! To przez niego!-

-eeh a po tym opłace ci nawet psychiatryk-wykrzywiłam się i nagle ... słychać jakiś huk ... jakby się coś tłukło ... w tej chwili słysze krzyk pana Ściany. Tss ale on śmiesznie krzyczy xD  po chwili otwierają się drzwi do gabinetu i wchodzi ...

-witam panie dyrektorze- uśmiechneła się dziewczyna.

-Alice?- popatrzylam  na nią dziwnie – a ty co tu robisz?-

-oo z jednej klasy?- popatrzył na nas- Boże Święty ... co mnie naszło żeby złączać IIIF i IIIR ...- usiadł na krześle obrotowym i położył ręce na biurku.

-eahm ... pan Ściana mnie przysłał bo ... stłukłam drugą szybe- na co dyro zbladł a ja otworzyłam buzie z wielkim uśmiechem.

- o nie nie nie! Tobie wpisuje punkty i to zaraz!-

-a a a! – pokiwałam głową – moge jej powiedzieć o tych pozycjach- zaczełam wyginać głowe xD

-grr ...- siadł i strzelił długopis – obydwie prace w ogròdku! Od teraz!-

Po chwili obydwie znalazłyśmy się przed szkołą, wykopując dołki i sadząc kwiatki xD

-a więc tak spłacałaś swòj dług?! – zapytała mnie Alice, kopiąc dòł.

-yap- kiwnełam głową- kopałam dołki, sadziłam kwiatki, pieliłam ogrody, malowałam szkołe-

-że co?- odparła zdziwiona.

-no!. Od kiedy tu jestem nie musieli zatrudniać sprzątaczek, ogrodnika i malarzy-

-wiesz lepsze to niż dostać minusowe punkty ... a dlaczego wybiłaś okno?-

-a bo zobaczyłam mojego „zawieszonego” chłopaka za oknem ... cały czas za mną lata i chce żebym do niego wròciła ...-a tobie jak się udało rozwalić drugą szybe?-

-eahm ... po prostu wziełam ten cyrkiel, ktòrym rzuciłaś, i mòwiłam że nim nie da się wybić okna i ... tak się złożyło że wybilam- popatrzyłam  na nią i zaczełyśmy się śmiać.

-macie kopać a nie plotkować!- wykrzyknął dyro.

-kopiemy nooo!- krzyknełam do niego i zaczełyśmy kopać. Wtedy zabrzmiał dzwonek na przerwe. Pojawili się kumple z mojej klasy.

-a więc tak was dyro ukarał pierwszego dnia?- zapytała Dakota.

-no ... mieliśmy do wyboru to lub robienie za krasnale ogrodowe- powiedziała Alice. Ja nie mogłam powstrzymać śmiechu i wybuchłam xD

-Violette!- wykrzyknął Eithan.

-ja was nie lubie bo, zamiast się witać z przyjaciòłką, to wy sobie łazicie gdzieś- podparłam się na łopacie.

-byliśmy załatwić kurs informatyczny dla Eithana- powiedział Berry.

-skoro tak ...- puściłam łopate i dosłownie rzuciłam się na nich – wy dranieee!! Jak ja was dawno nie widziałam!- oczywiście ich wyprzytulałam a nie zabiłam xD ale mało brakowało :P

-nam też ciebie brakowało!- ściskał mnie Eithan.

-dobra zejdz bo mnie miażdzysz- krzyknął Berry.

-nikt ci nie kazał tam stać- odparłam mu.

-charakterek się nie zmienił, z tego co widze- uśmiechnął się Eithan.

-długo już się znacie?- zapytała Alice.

-z jakie 10 będzie- kiwnełam głową.

-więcej!- powiedział Berry.

-no no już nie przesadzaj- hamowałam go.

- nie wolno rozmawiać z ciężko pracującymi!- wykrzyknął dyro z gabinetu.

-ale panie dyro!- zaczełam narzekać xD nic nowego.

-lepiej wròce do klasy. Nie chce mieć w nowej szkole punktòw karnych pierwszego dnia- powiedziała to Dakota i poszła.

-ej! Tutaj jest klasa- wskazałam na pomieszczenie za nami- możesz wejść przez okno! Albo przez jego resztki- odwròciłam się a tam stał pan Ściana, ktòry patrzył na szkody i na mnie ... z taką grożną miną ...

-eahm to może my też już pòjdziemy- zaczął kombinować Eithan.

-zdrajcy!- wykrzyknełam.

-ale wejdziemy tak jak chciałaś- wziął ze sobą Berryego i weszli tam gdzie były kiedyś okna xD

-co wy ... ?!- zaciął się psor.

-nic pan nie widział- pomachał mu przed oczami Berry i uciekł z Eithanem. Wtedy psor, jak zaczarowany, stanął i się nie ruszał. Po chwili się ruszył, otrzepał i kontynuował sprawdzanie szkòd.

- dobrzy są- pokiwała głową Alice.

-coś mi tu nie gra- podrapałam się po brodzie.

-o! Patrz! Jakieś ciacho  idzie w naszą strone!- wykrzykneła Alice.

-to Noah- klepnełam ją łopatą po głowie- zaraz ... to Noah!- i zasłoniłam się łopatą.

- to ten z EnCiTy!- krzykneła i zaczeła podskakiwać.

-nie podskakuj bo cię znowu trzepne!-

-Ja też mam łopate- pomachała mi przed nosem.

-Violette ...- stanął przede mną.

-... chyba cię zobaczył- szepneła mi Alice.

-cii! Nie ruszaj się to sobie pòjdzie-

-Violette- zaczął zniżać łopate- cześć-

-czego chcesz!- wykrzyknełam wkurzona

-pogadać- odparł.

-gadaj z łopatą. Ona może chce cię słuchać-

-Violette-

-wiem! Mam tak na imie i co? Nie moja wina! A poza tym ja tu pracuje!-

-znowu dostałaś nagane?- zapytał

-niee ...- kiwnełam głową- po prostu zasadzam kwiatki- w tej chwili jakiś bachor przeleciał mi po kwiatkach- ej ty! Jak ja cię dorwe!-

-czekaj!- chwyciła mnie Alice – ja się tym zajme, tymczasem wy pogadajcie- i pobiegła- no ktòry to z was bachoryy???!!-

-ooo masz nową siostre?- zapytał  śmiejąc sie Noah.

-nie nawidze cię- rzuciłam łopatą o ziemie.

- ... zmiażdzyłaś sobie stope?-

-mhmhm ... taaak- wykrzywiłam się i chwyciłam jedną ręką za Noah a drugą za noge.

-może ...-

-nie dotykaj mnie!- krzyknełam.

-sama mnie dotykasz-

-bo nie mam się czego złapać!-

-jestem!- przybiegła Alice- pewnie wypielimy dużo ogròdkòw- pokiwała głową.

-co masz na myśli?-

-Sally Alice! Do mnie!- wykrzyknął dyro.

-no, to ja lece- poklepała mnie po ramieniu i poleciała.

-serio to nie twoja siostra?- wskazał na nią.

-spadaj- puściłam się go, wziełam łopate i zaczełam kopać.

-Violette ...- przykucnął i popatrzył  na mnie.

-sio stąd! Chyba że mam cię zasadzić!-

-dlaczego ty się aż tak złościsz?!-

-heh i jeszcze się pyta!- wzruszyłam ramionami- sam przemyśl swoje czyny- wkurzona rzuciłam łopatą o ziemie i poszłam po kwiatki, ktòre były u dyra. Mam go już serdecznie dość! Chociaż dopiero 2 dzień mnie męczy, znienawidziłam go jeszcze bardziej niż przed tem ...